Wstęp. Autyzm charakteryzuje komplet zaburzeń wczesnorozwojowych cechujących się nieprawidłowościami w obszarze komunikacji społecznej, brakiem lub ubogim zainteresowaniem otoczeniem czy też ubóstwem oraz stereotypowością powyższych zachowań. Jedną z dostępnych dla pacjentów autystycznych metod terapeutycznych jest hiperbaria tlenowa.
Cel pracy. Celem pracy była ocena roli hiperbarii tlenowej w terapii dziecka zdiagnozowanego z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Materiał i metoda. Badaniu poddano 60 pacjentów z diagnozą autyzmu. Terapia obejmowała 40 zabiegów hiperbarii tlenowej. Zabiegi były wykonywane w komorze hiperbarycznej, ciśnienie 1,5 ata, czas ekspozycji na tlen to 60 min. Pacjenci byli oceniani według subiektywnej oceny rodziców testami CARS i CGI, przed przystąpieniem do terapii HBOT oraz po jej zakończeniu.
Wyniki. Ponad połowa uczestników badania w subiektywnej ocenie rodziców (54%) doznała niewielkiej poprawy, a u 12% dzieci stwierdzono znaczną poprawę (CGI). Ciężka postać autyzmu przed terapia była widoczna u 43% uczestników, po zabiegach HBOT stanowiła 35 % dzieci (CARS). Kolejno lekki-umiarkowany poziom autyzmu przed terapią określono u 39% dzieci, po 30 % oraz pacjenci oceniani subiektywnie jako nieautystyczni przed kuracją stanowili 18%, po 35%. Dzieci po terapii HBOT posiadały niższy poziom autyzmu, niż przed przystąpieniem do zabiegów.
Wnioski. Przeprowadzone badanie oparte na subiektywnej ocenie rodziców potwierdziło skuteczność prowadzenia tlenoterapii hiperbarycznej u dzieci ze zdiagnozowanym autyzmem.
