Masaż tkanek głębokich jest formą pracy z ciałem nakierowaną na przywrócenie równowagi i prawidłowej funkcji w układzie mięśniowo-szkieletowym. Masaż tkanek głębokich jest podejściem terapeutycznym, w którym masażysta wykorzystuje różne techniki manualne i narzędzie służące usuwaniu restrykcji w układzie mięśniowo-powięziowym. Łączy w sobie techniki z różnych podejść terapeutycznych zorientowanych na układ mięśniowo-powięziowy, bądź powięziowy włączając w to rozluźnianie mięśniowo-powięziowe czy integrację strukturalną. Masaż tkanek głębokich powinien być wykonywany bardzo wolno, z dostosowaniem nacisku do możliwości pacjenta bez użycia środka poślizgowego. Zabiegi masażu tkanek głębokich nie mogą być bolesne, a raczej powinny wiązać się z uczuciem rozciągania i rozluźniania tkanek. Ważnym elementem jest ocena funkcjonalna i badanie palpacyjne, które jako rozwinięcie wywiadu mogą wskazać konieczne do terapii obszary dysfunkcji. Używanie takich narzędzi jak łokieć, przedramię, czy pięść pozwala na zmniejszenie ryzyka pojawienia się przeciążeń w obrębie kończyny górnej masażysty. Właściwa mechanika ciała terapeuty pozwala na efektywne wykonywanie masażu przy relatywnie niewielkim wysiłku fizycznym i uniknięciu w przyszłości dolegliwości bólowych kręgosłupa.
Monografia
Masaż tkanek głębokich – podstawowe zasady efektywnej pracy z pacjentem