Autyzm jest zaburzeniem neurorozwojowym występującym we wczesnym okresie rozwojowym. Charakteryzuje się wycofaniem z rzeczywistości, brakiem lub zaburzeniami mowy, słabą łącznością uczuciową oraz niechęcią do nawiązywania kontaktów.
Pomimo opisywanych w literaturze deficytów motorycznych i charakterystycznego sposobu poruszania się, prace badawcze rzadko skupiają się na badaniu sfery ruchowej osób ze spektrum autyzmu.
W pracy podjęto się badania sprawności fizycznej uczniów ze spektrum autyzmu. Skupiono się na określeniu specyficznego wzorca poruszania się dzieci z autyzmem oraz porównaniu wyników z osiąganymi przez neurotypowych rówieśników. Materiał obejmował 40 uczniów Szkoły Podstawowej nr 12 z Oddziałami Integracyjnymi w Pile; 20 uczniów z orzeczeniem o niepełnosprawności i zdiagnozowanym autyzmem oraz 20 uczniów neurotypowych uczęszczających na zajęcia ruchowe z elementami gimnastyki korekcyjnej. Wszyscy badani zostali poddani ocenie sfery motorycznej za pomocą testu PER-P, 13 próbom oceniającym zdolności koordynacyjne w formie prób motorycznych oraz przeprowadzono badanie podmiotowe za pomocą autorskiego kwestionariusza ankiety. Wielu uczniów z grupy eksperymentalnej prezentuje deficyty koordynacyjne. Zaobserwowano u nich zaburzenia napięcia mięśniowego oraz niechęć do samodzielnego podejmowania aktywności fizycznej.
